💥NIEUWSFLITS OVER BEETHOVEN, ONZE SINT BERNARD💥

Beethoven werd vanuit Bulgarije naar Cyprus gebracht toen hij nog een puppy was, op de leeftijd van 10 maanden werd hij doorgegeven aan een andere familie en woonde hij in een kooi die zó klein was dat hij bijna het vermogen om te lopen verloor.

Op een dag veranderde zijn pech en belandde hij uiteindelijk in onze opvang waar hij onderdak vond.

Bij ons vond hij liefde, een bak met voedsel, vers water en hij paste zich geleidelijk aan, aan zijn nieuwe huis. Hij vertrouwde een handjevol vrijwilligers, verder liet hij zijn tanden zien en blafte hard tegen iedereen die bij hem in de buurt probeerde te komen. Hij kwam in de categorie “agressieve honden” en ondanks al onze inspanningen en ongeacht hoeveel wij probeerden om hem te socialiseren, accepteerde hij slechts 5 vrijwilligers.

Hij werd een hopeloze en onmogelijke zaak voor adoptie en werd de mascotte van ons opvangcentrum waar hij 4,5 jaar doorbracht, dat zijn 54 maanden en nog verder uitgesplitst zijn dat 1642 dagen.

Stel je voor dat jij 4,5 jaar in een opvang doorbrengt, het daglicht slechts door een venster ziet, twee keer per dag frisse lucht inademt, wanneer je het voorrecht krijgt om naar buiten te gaan en te spelen, of af en toe mee te gaan voor een wandeling, om daarna weer terug te moeten in je hok tot de volgende dag.

Dit was Beethovens eenzame leven, dag in, dag uit.

Een maand geleden kregen wij een telefoontje van een dame, genaamd Adriana, met de vraag of Beethoven te adopteren was. Het antwoord was direkt…….. Nee……. Te agressief………..

Adriana drong erop aan en smeekte ons om te mogen komen en hem te mogen zien. Zij zei dat zijn in Groot-Brittannië gewend was aan agressieve honden en dat zij daar opvangen hielp. Hoewel wij erg terughoudend waren, besloten wij dat wij niets te verliezen hadden.

Beethoven werd voorbereid op het bezoek, een muilkorf en een sterk harnas. Wij konden geen enkel risico nemen.

Adriana kwam aan met Matt, zij waren onlangs verhuisd naar Cyprus. Met het hart in de keel waren wij in afwachting hoe de reactie van Beethoven zou zijn toen zij hem benaderden.

Als een goddelijk wonder, nam hij hun aan. Als een katje duwde hij zich tegen hun aan smekend om geaaid te worden. Wij konden onze ogen niet geloven. Hij kiest hun, hij kiest zijn nieuwe familie, hij vond eindelijk zijn “forever home” en zijn beschermerengelen.

Beethoven is nu een heel andere hond. Hij is aanhankelijk, lief, vriendelijk en sociaal. Hij wordt overal mee naar toe genomen ………

Wij zijn zo blij voor hem, eindelijk zijn onze gebeden verhoord.

De naam van onze opvang is niet voor niets ‘Hope for Homeless”, want waar hoop is, gebeuren wonderen.

God zegene Adriana en Matt voor het openen van hun engelenvleugels en het omarmen van onze Beethoven in hun leven.

Susy heb ik al weer bijna 5 jaar, zij betekent de wereld voor mij.

Zij was 1,5 jaar oud toen zij vanuit Cyprus op Schiphol aankwam, mijn beste keus ooit

Ik wil graag mijn dank uitdrukken aan Nandia Nicolaou en haar team Hope for Homeless, Cyprus ten eerste omdat ze ons Hera hebben laten adopteren. Hera hebben wij helaas kort geleden moeten laten gaan, ze was ongeneeslijk ziek, maar wat hebben wij de tijd dat we haar hadden van haar genoten, ons gezin was compleet. We zijn jullie zeer dankbaar hiervoor. De adoptie verliep super zo ook het contact erna. Nandia staat altijd klaar met hulp of advies…. ze blijft begaan met de hondjes ook nadat ze zijn geadopteerd. Ze heeft ons enorm geholpen in de laatste periode met Hera d.m.v. adviezen en liefdevolle steun, maar ook erna. Lieve Nandia en team Hope for homeless, die altijd klaarstaan voor de hondjes die het zo nodig hebben, we zijn jullie dankbaar en hebben groot respect voor jullie en jullie werk. Jullie zijn engelen liefs Chiara en Colin

Vlucht 12 juli 2022

Een paar weken nadat Buddy naar Nederland kwam vanuit Cyprus, zagen wij een foto van Kiki (toen nog Zizi). Zij was de mini uitvoering van onze (pas) overleden hond en wij waren meteen verkocht. Meteen met Nandia geappt om te weten of zij nog niet door iemand anders geadopteerd zou worden, maar gelukkig was er nog niemand definitief en mocht zij naar ons toe. Kiki is een Chihuahua van (nu) 2 jaar, maar had in haar korte leventje al veel meegemaakt, waaronder een nestje. Gelukkig kon zij bij een pleeggezin verblijven tot zij naar Nederland kwam en dat was extra fijn toen er toch wat complicaties waren ná de sterilisatie. Georgia (de pleegmoeder) heeft ons steeds op de hoogte gehouden zodat wij gerust waren. Een andere vriendin van de shelter was op dat moment op Cyprus en heeft aangeboden om Kiki mee te nemen naar Nederland (bedankt Jasmin). Er was namelijk nét een vlucht geweest en anders moesten wij veel langer wachten.

Nu is zij in Nederland, heeft een echte buddy aan onze Buddy en kan heerlijk vervelen met onze ander hond Puk. Wij zijn heel blij dat zij bij ons is en dat Nandia er voor gezorgd heeft dat zij uit haar treurige situatie is gehaald.

Marc en Dorien

Vlucht 21 februari 2021

Onze mooie Bruno heeft zijn module 4 opleidingscertificaat ontvangen!
Zo trots op onze jongen. Na de vakantie gaan wij verder met trainen, samen met zijn beste vriend Wodan.

Vlucht 25 februari 2022

Hoi Team Hope for Homeless,
Wij zijn erg blij met ons babymeisje. Nu is het ongeveer 8 maanden dat Abby bij ons is en het voelt als jaren. Haar verjaardag was voorspeld op 1 juli dus zij is net 1 jaar geworden. Ook haar eerste loopsheid periode heeft zij ook gehad en zij is nu niet alleen een mooie hond, maar ook erg aantrekkelijk voor alle reuen tijdens onze wandelingen in de buurt.
Abby is een lieve, vredige en gelukkige hond en zij houdt van kinderen.  Vanwege veiligheidsredenen houd ik altijd haar harnas aan als ik haar voorstel aan nieuwe kinderen in huis of afgesloten ruimtes. Naast haar schattigheid is ze ook een zeer slimme hond en een snelle leerling.
Abby is alles wat wij wensten toen wij op zoek gingen naar een hond, buddy of een vriend.
Ze absorbeert al het verdriet om ons heen en projecteert alleen maar liefde.
Nogmaals heel erg bedankt…

Vlucht 22 juli 2021

De groepsapp waar ik iedere keer vol verwachting uitkeek naar nieuwe berichten! Alweer een jaar geleden dus. Bijna was het zover: vol verwachting op Schiphol om ‘onze Karamela’ op te halen.

Ik had Karamela via internet gevonden en tegen alle adviezen in (om niet zomaar op een foto af te gaan) verliefd geworden op haar foto en dat was dat. Ik was er klaar voor en dit hondje hoorde bij mij en mijn gezin, dat wist ik gewoon.

En ik was gerustgesteld in alle tijd die er voorafging aan de komst van Karamela.

Hope for Homeless-Cyprus en de betrokkenen in Nederland waren super! Toen Karamela nog op Cyprus was, kreeg ik elke week wel één of meerdere filmpjes van haar. Ik zag een vrolijke pup, spelend met kinderen en volwassenen, een hondje dat niet alleen eten, drinken en een dak boven haar hoofd kreeg, maar ook liefde, héél veel liefde en socialisatie. Intussen werd ik hier in Nederland ‘onderworpen’ aan gesprekjes met de Nederlandse bemiddelaars om te kijken of ik er klaar voor was, maakten wij filmpjes van ons huis, tuin en speelplekken voor Karamela om te laten zien dat wij ook voor haar konden zorgen. En hoewel ik soms wat zenuwachtig was of ik wel ‘door de test’ kwam, stelde dit alles mij ook gerust. Deze stichting was er allereerst voor de hondjes: die verdienen een goede plek en er werd met zorg en aandacht bekeken wie die plek kon bieden.

En toen kwam onze Karamela, op 22 juli.

Karamela kreeg al snel de naam Loekie, dat paste bij haar. Een vrolijk hondje met een vrolijk klinkende naam. Ze leek zich meteen thuis te voelen: spelen, rennen, slapen.

En tegelijk ook voor mij wel vragen: zij leek het echt wel wat lastig te vinden om alleen te slapen en als ik alleen al naar de wc ging, wilde zij niet alleen zijn. Ik was wel wat zenuwachtig. Zou dit wel goed komen. Ook toen kon ik bij de stichting terecht. Ik kreeg was geruststellende woorden, wat tips en vooral een hart onder de riem. Ik sliep een weekje of wat op de bank en langzaam kreeg Loekie toch het vertrouwen dat wij er ’s morgens gewoon weer zouden zijn.

En nu is ze er alweer een jaar. En Loekie hoort erbij. Zij is lief, vrolijk, en ondeugend. Zij maakt haar eigen ondeugende plannen en soms komt zij terug uit de tuin met een onschuldige blik (ik heb niets gedaan), maar waarbij d’r snuit toch iets anders laat zien, zie foto.

Loekie is nu een puber, heeft bananen in haar oren, maar zij is grappig en lief en nogmaals, helemaal deel van ons gezin.

Bedankt Nandia en alle vrijwilligers op Cyprus voor haar goede start, bedankt Nederlandse vrijwilligers voor jullie zorg en aandacht om deze hondjes de kans op het beste ‘forever home’ te gunnen!

Groetjes, Esther

Vlucht 22 april 2021.

Mylo is geen straathond, Mylo is als pup bij zijn vorige baasje gekomen en heeft een goed thuis gehad tot het bazinnetje kwam te overlijden. Het andere baasje moest gewoon weer gaan werken en dus zat Mylo hele dagen alleen.
Dit vond zijn baasje vreselijk en daarom heeft hij Mylo ter adoptie aangeboden bij het Cyprische asiel Hope for Homeless. Ik had gereageerd op de advertentie dat hij beschikbaar was ter adoptie. Echter Mylo was al min of meer geplaatst.  Enkele weken later kreeg ik een mailtje van het Nederlandse team Hope for homeless die hier de adoptie regelen. Zij gaan in gesprek met de aspirant baasjes. Beoordelen of diegene idd een geschikte kandidaat is, een veilige woonomgeving kan bieden en voldoende tijd wil investeren in de hond.
Er zijn diverse gesprekken en zo nodig een huisbezoek. Dit gaf mij een goed gevoel, het welzijn van het dier stond voorop tijdens de adoptieprocedure.
Men had bij de vorige kandidaat géén goed gevoel dus Mylo was weer beschikbaar en of wij nog interesse hadden. Na diverse gesprekken en afspraken waren wij een geschikte kandidaat voor Mylo.
22e April  konden wij hem ophalen bij airport Maastricht met nog 12 hondjes van Hope for Homeless. Het was een bijzondere vlucht. Nandia (de beheerster van het asiel) kon door corona niet meekomen. Normaal gesproken brengt en overhandigt zij de honden zelf samen met team NL van Hope for Homeless. Mylo is nu ruim een jaar onze huisgenoot iedereen is gek met hem, wij hebben wel een trainer om hulp gevraagd, hij was over enthousiast naar alles en iedereen, lopen aan de lijn, trekken, luisteren, het was allemaal een uitdaging. In het najaar toch nog even terug. Mylo vindt omgaan met andere honden, ruiters en onverwachte situaties nog spannend. En kijken of hij los kan lukt nog niet, Mylo heeft een sterk jachtinstinct. Verder hebben we een ontzettende lieve hond aan Mylo. Heb geen spijt van adoptiehond bij dit buitenlandse asiel. Alle benodigde documenten, inentingen en controles waren prima geregeld. Op de vraag waarom een hond vanuit Cyprus of buitenland. Asiels in NL waren leeg of er was wat mee. Pups over de top qua prijs of bleek niet in NL maar in buitenland te zitten, voor een prijs opgestuurd dat je dacht dit kant niet voor pup met stamboom, zonder papieren dan ga je verder kijken.
Mylo is een verrijking in ons leven gek op zwemmen en lange wandelingen.

Vlucht 20 mei 2022

Eigenlijk was ik niet echt op zoek naar een “nieuwe” hond. Onze hond Spot was pas een paar weken daarvoor overleden. Tóch kwam ik Denis tegen (zo werkt het universum). Een knappe Duitse staande die al maanden bij Hope for Homeless zat. Ik was meteen verkocht. Zijn verhaal was te treurig voor woorden en nog diezelfde dag heb ik contact gezocht met William (de contactpersoon voor Nederlandse en Belgische adoptanten). Dat eerste contact zorgde er al voor dat ik vertrouwen kreeg in Hope for Homeless en dat werd versterkt door het contact met Nandia (de eigenaresse van de opvang), de foto’s en video’s van Denis, maar vooral de passie waarmee zij daar op Cyprus met alle honden begaan is.

Het resultaat: 3 weken later vloog Denis (toen al omgedoopt tot Buddy) naar Nederland. Vanaf het eerste moment dat ik hem “live” zag wist ik dat ik er een vriend voor het leven bij had. Zo’n zachte, aanhankelijke en leergierige hond had ik niet verwacht. 4 weken verder en wij kwamen Zizi tegen bij Hope for Homeless en ook zij is bij ons gekomen. Een heel schattige witte Chihuahua maar al veel meegemaakt in haar korte leventje.

Ik hoop dat veel meer mensen de stap durven nemen om een hond uit een opvang te adopteren en een tweede leven te gunnen en dan het liefst bij Nandia en Marios, bij Hope for Homeless 😉. Door de makkelijke contacten weet je vrij snel of een hond bij jou past.

Hopelijk lees ik binnenkort jullie verhaal op deze website.

Marc

Vlucht 21 februari 2021

Wat was hij een bang hondje en na een jaar zo’n geweldige lieverd geworden. Voor ons is hij de liefste hond. En wat moesten wij lang wachten op hem door de coronatijd. Maar team van Hope for Homeless, heeft zoveel goed werk verricht. Eindelijk mochten we de hondjes ophalen. Elke dag zijn wij dankbaar. Thanks for all the love you give for all the dogs.