Het aller belangrijkste wat jij voor mij kunt doen is geduldig zijn. Een hond uit een opvang vraagt altijd al om aanpassing en acceptatie van de hond, laat staan wanneer ik uit het buitenland kom. Neem alleen de reis al. Ik ben (enigszins) gewend in de opvang en wordt plotseling ’s morgens heel vroeg uit mijn vertrouwde omgeving weggehaald en in een bench (transportkrat) gezet, dan onderweg naar een vliegveld waar ik in een vliegtuig gezet wordt zonder bekenden. Dan wordt ik gevlogen (hopelijk zonder tussenstop anders duurt het allemaal nog langer) naar het land van mijn nieuwe adoptieouders. Daar geland moet ik wachten tot iedereen uit het vliegtuig is en mag ik eindelijk naar mijn onbekende nieuwe baasjes toe. Dan ga ik meestal met een auto naar jouw huis, en dan wordt er van mij verwacht dat ik kwispelend en springend uit de auto komt.

Wanneer jij dit van mij verwacht zal het eerste contact erg teleurstellend zijn. Ik ben uren onderweg geweest, meestal zonder eten en vaak zonder drinken. Alles wat ik kende, is weg en alles wat ik zie en hoor, is nieuw. Dus ik wil heel graag proberen te slapen en heel voorzichtig mijn nieuwe omgeving gaan ontdekken en verkennen. De eerste dagen moeten jullie niet te veel van mij verwachten, misschien plas en poep ik zelfs wel in huis, iets wat ik normaal gesproken nooit zou doen.

Maar wanneer ik een beetje gewend raak en jullie leer kennen, en merk hoeveel jullie van mij houden, dan zie je langzaam maar zeker hoe lief ik ben en goed ik naar jou wil luisteren.